Zmiana stylu życia na lepszy

0
788

Każdy człowiek ma jakiś styl życia. Styl naszego życia określają codzienne zachowania, codzienne postępowanie, które odróżnia nas od innych. Na przykład to, jakimi w życiu kierujemy się wartościami, jak zagospodarowujemy wolny czas, co jest dla nas w życiu priorytetem, jaki jest nasz światopogląd, jakie mamy potrzeby, co nas motywuje, jaki jest nasz charakter pracy, jakie mamy potrzeby intelektualne i estetyczne, jaki mamy styl ubierania i aranżacji wnętrz naszego domu, jaki mamy charakter, jaki preferujemy styl odżywiania i wypoczynku, jakie mamy przekonania polityczne. Te i jeszcze wiele innych rzeczy decyduje o takim, a nie o innym stylu naszego życia.

Wiele osób dziś prowadzi konsumpcyjny tryb życia. Liczy się tylko to, co sprzyja rozrywce, jest modne, jest wygodne, dostarcza przyjemności, budzi radość, wprowadza szczęście choć często złudne. Współczesny człowiek bardzo często zapomina o innych wartościach. O wartościach najważniejszych. A największą wartością człowieka jest jego dusza. Powinniśmy wieść takie życie na ziemi, które zadba o zbawienie naszej duszy. I aby po odbyciu ziemskiej pielgrzymki naszej duszy było dobrze po śmierci. Lecz wielu z nas żyje tak, jakby duszy nie było. Jakby po śmierci nic nas już nie czekało. A to dopiero po śmierci rozpoczyna się wieczne życie każdej duszy. I nawet mimo wiedzy często żyjemy tak, jakbyśmy nie pragnęli zbawienia swojej duszy. Albo jakbyśmy nie wierzyli w istnienie duszy. A przecież każdy wie, że dusza istnieje i ożywia ciało. Gdy przestaje ożywiać ciało, to człowiek umiera. Dlaczego więc zaniedbujemy najważniejszą część naszego człowieczeństwa?

Dopiero, gdy przychodzi nieszczęście, choroba, czy jakaś niewiarygodnie trudna sytuacja, która zmusza nas do zatrzymania się w tym pędzie życia, to zaczynamy zastanawiać się nad sensem życia i nad swoim dotychczasowym życiem. I zaczynamy go zmieniać, przewartościowywać. Zauważamy, że to, jak żyliśmy do tej pory jest głupie, puste i niczemu nie służy. Zaczynamy dostrzegać Pana Boga, własną duszę i myśleć o jej zbawieniu. Następuje to zazwyczaj wtedy, gdy przekonamy się na własnej skórze, że materializm i konsumpcyjny tryb życia jest ułudą, jest fałszywym szczęściem, jest marnością. Wtedy na prawdę zaczynamy żyć świadomie. Żyć pełnią życia człowieka, który jest stworzony na Obraz i Podobieństwo Boże.

Jako ludzie może nie jesteśmy do końca źli, lecz opętani rządzą bogactwa, prestiżu, szpanowania, doświadczania nowych rzeczy, korzystania z uciech świata i dlatego tak gubimy się w życiu. A zwłaszcza wtedy, gdy w grę wchodzą duże pieniądze. Wtedy większości ludzi sodowa woda uderza do głowy i zatracają swoje ciało, a co najgorsze swoją duszę. Choć są i takie osoby, które mimo bogactwa potrafią żyć pięknie. Dzielić się z innymi tym co mają, nie wywyższać się ponad tych, którzy mają mniej. Szanują każdego człowieka i są skłonni wyciągnąć do niego pomocną rękę. I w ogóle żyją na co dzień zgodnie z nauką Bożą. Są poukładani, skromni, prości w zachowaniu, pokorni. Bywa, że nie tylko w niedzielę i w Święta bywają w Kościele, lecz także często w tygodniu uczestniczą w Mszy Świętej. Lecz szkoda, że takich ludzi nie ma więcej i są tylko na zasadzie wyjątku.

Leave a reply